W naszym pojęciu Golgota to góra, a tymczasem to skała wystająca na około 5 metrów ponad posadzkę obecnej bazyliki. Znajdują się tam dwie kaplice, podzielone niskim, prostokątnym murkiem ozdobionym mozaiką. Tuż przy schodach napotykamy gablotę Matki Bożej Bolesnej, tuż obok znajdują się liczne wota, m.in. ryngrafy gen. Sikorskiego i polskich żołnierzy.
Po lewej stronie od wejścia znajduje się Kaplica Ukrzyżowania. Należy do łacinników do franciszkanów. Nad ołtarzem, na ścianie frontowej, widnieje przepiękna mozaika stanowiąca duży obraz, przedstawiająca scenę
przybicie Jezusa do krzyża. Widać wyraźnie, jak z leżącego na belce krzyża Jezusa obficie wylewa się krew. Obok stoi Maryja a pod krzyżem klęczy niewiasta, ocierająca swymi włosami sączącą się krew.
U wezgłowia Jezusa klęczy niedbale, na jedno kolano, żołnierz trzymający w podniesionej ręce młotek. Boczne ściany kaplicy zdobią inne, także bardzo mocne w swej wymowie, mozaiki. Treść pierwszej stanowi ofiara Izaaka. Widać na niej leżącego na stosie młodzieńca, nad którym sto
i starzec z nożem w podniesionej ręce a obok anioła, który powstrzymuje ten posłuszny gest Abrahama. W oddali widać zaplątane w cienistych krzakach jagnię. Druga mozaika przedstawiam św. Jana i niewiasty stojące w bólu pod krzyżem Jezusa.
Prawą stronę Kalwarii stanowi obecnie kaplica (należąca do grekokatolików) poświęcona męce i śmierci Jezusa na krzyżu. Między kolumnami ołtarza widnieje okrągła, srebrna mensa z otworem w środku, wskazującym miejsce umieszczenia krzyża. Klękamy po kolei i dotykamy fragmentu gołej, świętej skały, która była światkiem konania Jezusa.
Tuż obok, po stronie prawej i lewej ołtarza znajdują się okrągłe płytki z czarnego marmuru oznaczające domniemane miejsca, w które zatknięte były krzyże złoczyńców. Sklepienia kaplicy pokryte są mozaiką w kolorze niebieskim. Ilustrują niebo, na którym widać wiele złotych gwiazd i aniołów. Ze sklepienia zwisają szeregowo, w kilku rzędach, srebrne lampiony. Płoną w nich nieustanne światła, symbolizując żywą obecność w tym miejscu Jezusa. Zaskoczeniem dla wielu bywa odległość od Golgoty do Grobu Pańskiego. W linii prostej to zaledwie kilkadziesiąt metrów (ok. 50 metrów).
Po drodze do Grobu Pańskiego przystajemy przy kamieniu namaszczenia. To miejsce, na którym ułożono ciało Jezusa, by obłożyć je wonnościami i owinąć w płótna przed pogrzebem. Pielgrzymi wylewają na spoczywający na nim prostokąt czerwonego kamienia olejki, których zapach roznosi się wokoło.
Do pieczary grobowej wchodzi się mocno schylonym. Jest tu kamienna płyta z białego marmuru, zakrywająca miejsce trzydniowego spoczynku Jezusa. Mój pobyt trwał tam najwyżej 30 sekund i właśnie na te pół minuty wyłączyły się we mnie wszelkie uczucia… w całym moim jestestwie zapadła idealna cisza…